شب بود و .....

شب بود ومهتاب

چون کرم شب تاب

در آسمان بی نهایت می خرامید

صدها ستاره

تا بی کناره

در کهکشان راه شیری می درخشید

شب بود و دریا

آرام و زیبا

آن ماسه های ساحلی را رنگ می زد

باد شبانگاه

در هر گذر گاه

بر شاخه ی سرد درختان چنگ می زد

شب بود و هر بار

گیسوی نیزار

بر آبهای روشن مرداب می خورد

آواز کوکو

این سو و آن سو

همراه شاخ و برگ زیتون تاب می خورد

شب بود ومن باز

با شب هم آواز

مبهوت دنیای پر از اسرار و امید

شب بود و مهتاب

چون کرم شب تاب

در آسمان بی نهایت می خرامید

منبع:تبیان