مملي حواست كجاست؟
زیــــر گــــــــنبد كـــــبود |
یكی بود یكــــــــــی نبود |
|
صبح تا شب میون كوچه |
مملی بود و یه جـــــوجه |
|
با سر و دم حـــــــــنایی |
یه جوجه ی پرطـــــــلایی |
|
تنبل ته كــــلاس بــــود |
مملی كه كم حواس بود |
|
زنگ حساب یا هندسه |
تو كلاس و توی مدرسه |
|
فكر بازی تــوی كوچه بود |
مملی به فكر جوجه بود |
انگار كه هوش و حواس نداشـــــت |
كاری به كار كـــــلاس نداشت |
|
همـــــــــــــه از دســـــتش ناراضی |
هـــــمیشه بــه فـــــكر بــــازی |
|
خـــــلاصه همـــــــه می گفتن |
||
معلوم نیست حواسش به كجاست |
مملی چه قدر سر به هواست |
|
خلاصه |
||
مثــــــــل دیـــــــــروز و پــــــریـــــروز |
اون روز هــــــم مثـــــل هر روز |
|
مــــــــثل همـــــیشـــه دیــر رسید |
دوید و دوید و هـــــــی دویـــد |
|
هی دور خــــــودش می چرخـــــید |
با ترس و لـــــــررز و تـــــــردید |
نگاهی به ســــــر تا پــــاش كرد |
آقـــــــــــای ناظم صداش كرد |
|
دكمه ی لـــــــــباست كجاست ؟ |
مملی حواســـــــــت كجات ؟ |
|
آقا اجازه .. كـــــــــنده شـــد |
||
نكنه كــــــه باز خـــــواب موندی ؟ |
باز هم كه از صف جا موندی |
|
آقا اجــــــــازه … ببخشـــین! |
||
چــــــرا در كــــــــیفت بـــــــازه ؟ |
باز كه ناخــــــــن هات درازه |
|
آقا اجازه … مـــــــی بندیم ! |
||
دفـــــــعه آخـــــــــرت بشــــه ؟ |
قول می دی تكــــــــر نشه |
|
آقا اجازه …قول مـــی دیم ! |
||
دور خـــودش مــــــی چرخـــید |
مملی هـــــــنوز با تــــــردید |
|
می دونی كلاست كجاست ؟ |
مملی حواســـــت كجاست |
|
آقا اجازه … مــــــی دونیم ! |
طـــرف پلــــــه ها دویــــــد |
اینارو گفت از جــــــا پـــریـــــد |
|
آورده بود ســــــر كــــلاس |
جــــوجه شـــو تو جیب لباس |
|
جیك . جـــــیك و جـــــــیك |
جـــــیك . جیــــــك و جیــــــك |
|
سری به هر سو كشیدن |
بچه ها هـــــــو كشــــــــــیدن |
|
خانوم معلم داد كشــــــــید : |
||
كوچولو قد كـــــــف دست |
خانوم اجازه … یه جوجه ست |
|
ته كــــــــــــلاس زیر میزه |
یه جــــــــوجه ی ریزه مـــــیزه |
خـــــــانوم معـــــلم فریــاد زد : |
||
كی جوجه اورده تو كــــلاس ؟ |
گفتی یه جوجه ! كــــو كجاس |
|
زیر مــــــیز و نیمـــــكت ماست |
خانوم اجازه …. همین جاست |
|
جیك جیك می كرد ، می پرید |
جوجه كوچولو مـــــــــــی دوید |
|
خانوم معــلم داد كشـــــــید : |
||
زود بگید كه مــــال كـــــــیه ؟ |
ساكت ، ســاكت ، این چیه ؟ |
|
یكی دیگر از بچــــه ها گفت : |
||
جوجه مال ایـــــن ممــــــلیه |
خانوم ما بگیم مــــــال كیه ؟ |
|
رفت زیر میز قایــــــــــم شد |
مملی ترسید خــــــم شــــد |
|
كه این طور …. |
رفته زیر میز مــــــــثل مــــــوش |
شــــــــــیطون تنبل و بازیگوش |
|
خانوم اجازه … ببخشـــــــین ! |
||
ساكت |
||
حسابی دلــــــت می ســـــــوزه |
امسال كه بشــــی رفــــــوزه |
|
می گفـــــت كه شده پشیمون |
مملی با چشـــــــم گــــــریون |
|
خانوم معــــلم دلش سوخت : |
||
دفــــــعه اخـــــــــر باشــــــــه ؟ |
قــــــــول می دی تكرار نشه |
|
خانوم اجازه … قول می دیم ! |
||
خلاصه….. |
||
دیگه شب و روز درس می خواند |
مملی ســــــر قولـــــش موند |