کله قند من ..........

سلام مخمل مامانی..........

دیروز که از سرکار اومدیم خونه دیدم مادر جون موهاتو فواره ای بالا بسته.مثل خانوما شده بودی.....

کلی ذوق کردی تا منو دیدی ......همش هم می خواستی بغلت کنم......

مادر جون می گه کلی بازی باهات کرد و بهت می گفت توپ رو بده من و شما هم می دادی بهشون و دوباره ازشون می گرفتی.....

تو بیمارستان که بودیم اسم بابایی رو که می گفتم خیلی قشنگ می گفتی اَبودَ.......یعنی ابوذر

قربونت برم پشت سر هم هی می گفتی ابودَ.......باباااااااا..........ابودَ

دیروز هم هی می گفتی بدِه......دیگه قشنگ کون سوره می ری و تا کشوی زیر میز تلویزیون خودتو می کشی تا کشو رو باز کنی و همه وسایلشو بریزی بیرون.هر چی هم میاریمت عقب بازم میری جلو و جیغ می زنی.تو بیمارستان از بس جیغ زدی صدات الان گرفته........مثل دورگه ها شده.دیروز بهت شیره بادوم دادم تا شاید کم کم بهتر بشه.

مادر جون می گه خیلی رفتارت خانومانه شده........

یه خانومی تو بیمارستان نزدیک تخت ما بود و هی میومد نازت می داد و حرف زیاد می زد.بعد که اومد نازت بده شما 3 بار قشنگ پشت چشم براش نازک کردی و بهش چشم غره رفتی......قربونت برم که می فهمی.این اداهارو از کجا یاد گرفتی فدات شم؟..........

به امید سلامتیت.............